Aan het Noordhollandsch kanaal en midden in de nog aanwezige polderstructuur van Amsterdam Noord. De kleinschalige Noorderbegraafplaats uit 1931 roept een bijzondere intimiteit op. Met gevoel en respect voor de bestaande gebouwen, het landschap en het ritueel van de begrafenis ontwierpen Gianni Cito en Herman Zeinstra de modernisering van de begraafplaats en ontwierpen een nieuw crematorium. Zij kozen voor een architectuur met openheid en verbinding als centrale lijn in hun ontwerp.
Beelden
De centrale as van nissen omringd door hoge bomen loopt door tot aan de nieuwe ingang van de begraafplaats. Daar vlakbij, onder het groen, kunnen de bezoekers hun auto kwijt. Via de grote vijver komen ze bij de ontvangstruimte aan. Dit bestaande gebouw in de stijl van de Amsterdamse School is het middelpunt van de nieuwe begraafplaats. Erachter voltrekt zich de plechtigheid, in de transparante aula die is ingebed in de tweede vijver. Daglicht sijpelt naar binnen door het glas in de 7 meter hoge kap. Het dak reikt tot in de lucht. Na afloop gaan de deuren van de aula open en begeleiden de mensen de kist naar het graf.
Een statige pergola met colonnades en een glazen dak verbindt de ontvangstruimte en aula met de flankerende paviljoenen. Daarin zijn het crematorium, de kantoren, de condoleanceruimte en het opbaarcentrum ondergebracht. De eenheid in de grootte van de ruimtes geeft rust. De gebouwen ondersteunen de ceremonies, van binnen naar buiten. Ze geven ruimte voor troost en voor de herinneringen die voor de nabestaanden zo belangrijk zijn.
